Net wanneer ik denk dat ik je vergeten ben... Kom je weer te voorschijn. Recht voor mijn neus, zodat je zeker weet dat ik je zie. Dat ik je opmerk. Wanneer ik van boven weer eens naar beneden val, vang je me een klein moment op. Daar lig ik dan in je armen, zorgenloos. Ik voel me goed. En dit alleen maar zodat je me dan opnieuw los kan laten om me dan diep in de grond te duwen... Nog dieper dan ik ooit dat dat ik kon geraken.
